دروغ

  بیا به هم دروغ بگیم      نه اینکه هرچی بود بگیم
  بیا زیر چرخ کبود      هرچی که راست نبود بگیم ..!! :

  بعد یکی نبود کی بود ؟!!        بگیم یه طاق رنگی بود
   بگیم که شهر قصه مون     شباش به این قشنگی بود....
  
  اونجایی که تو هیچ  د لی      غصه و غم جا نمی شد
   <<هیچ کی به جرم عاشقی    بی کس و تنها نمی شد...>>

  هیچ جاده ای مسافر و        به خاک غربت نمی برد
   آفتاب تن طلایی  تو     غروب غربت نمی مرد

                     از مهربونی که نپرس    
                 هرچی برات بگم کمه
                  زخم دلت که تازه شد
                  تو دست کی یه مرهمه؟؟؟

    هر د لی  قد عشقی بود         تو شهر قصه های دور
    یه آسمون ستاره داشت       حتی دلای سوت و کور
   
   اونجا تموم  آد ما      راس راسی  دلباخته بودن
    دروغ که نیست به پای هم       سوخته بودن ساخته بودن

                از مهربونی که نپرس
                هرچی برات بگم کمه
                 زخم دلت تازه نشه
                 دریغ از یه مرهمه .  
.....۵-۶ سال پیش که این دروغ رو مینوشتم.....هنوز فکر می کردم واقعا آدما دارن به پای هم می سوزن و می سازن....به همین خاطر هم یه جاییش نوشتم:دروغ که نیست به پای هم سوخته بودن ساخته بودن.....
اما امروز با گذشت این سالها میبینم که نه ....اینطور نیست که آدما به پای هم سوخته باشن و ساخته باشن...بلکه درستش اینه که عده ای می سوزن (بخونید:میسوزونند!) و عده ای میسازن ....آره گمونم اینطوری درست تره ........

........هیچی به قدر این قصه ها و ضرب المثلا وحکایتا به باور ها و فرهنگ ما آسیب نرسونده..... معلوم هم نیست از کجا ا ومدن و کی گفته؟...درسته؟..غلطه؟؟؟....همه مون هم همین طوری کتره ای فله ای  و دربست   اونا رو قبول  که داریم هیچ تازه  به ضرب زور و تکرار به بچه و نوه و نتیجه و یتیمچه و ......باقی اهل قبیله هم  می قبولونیم که ...راسته..درسته...

...نه والله...نه بالله....هیچی درست نیست ...مگر اینکه  خودمون فکر کنیم و به درستیش برسیم ........ا صلا همه اش  غلطه مگر اینکه خلافش ثابت بشه !!............(البته نه به این شوری که من میگم...چون خیلیهاش هم به فرهنگ ما کمک کرده و عین حقیقته))
..اما واقعا یه لحظه ..حداقل فقط یه لحظه    به  درستی هرچیزی که میشنویم...فکر کنیم و بعد قبولش کنیم:
شک نکن به آنکه به تو می گوید بترس!..بلکه بترس از آنکه به تو می گوید شک نکن .

                           با تشکر از شما

                                  بچه های  سرنوشت(لالایی!!)

      مرواریدای بی صدف       ای بچه های سرنوشت
        به قیمت سقوط کی           شد ین حرومی بهشت؟؟

     با تیر کی؟ کمون کی؟       رها شدین تو حادثه
        کی اشتباه کرده و کی       جریمه هاشو می نویسه...؟!

                  
                        لالا  لالا ئیشو ببین     بی اعتنائیشو ببین
                        کدومو باور بکنم؟   عشق و جدائیشو ببین

       کو رخت و کیف مدرسه ات؟          کتاب و دفتر تو کو؟
          کی پشت شو کرده به تو           با تو نمیشه روبرو؟؟

       جشن تولد تو کو ؟؟           تو اون شبیخون بلا ...!
          صدای گریه تو و         صدای اون لالا لالا :

                      
                  لالا  لالا ئیشو ببین     بی اعتنایئشو ببین
                  کدومو باور بکنم؟     عشق و جدایئشو ببین......
    
........................بدون شرح :

                                       با تشکر از شما .