...هیچ دقت کردید؟

حتما آره !.دقت نمی خواد )

در فضای تمام وبلاگ ها ناامیدی و یاس و افسردگی ...پوچی و بیهودگی تا مرز از هم پاشیدگی وفرو ریختن به چشم میخوره.

هم تو ..هم من...همه ما .

دوستان ...دوستان وبلاگ نویس...روزگار میخواد ما از هم بپاشیم....تک به تک فرو بریزیم....نباشیم.

من تو :ما نباید بذاریم.....نباید با دست خودمون تیشه به ریشه همدیگه بزنیم.

اگه امروز روز من نیست...کمترین کاری که میشه و باید کرد اینه که سالم و پر نشاط سر پا بمونم...لمس و دیدن زشتی ها و پلشتی ها نباید روحم رو زخمی و آزرده کنه....من یک نفس عمیق می کشم و به انتظار فردای بهتر می مونم...با چشمان باز ...باز باز

اما با روح و روانی سالم و استوار....با تنی سالم با بدنی سالم

من نفس عمیق می کشم و به اتظار میمانم....به انتظار فرداهای بهتر.

من تو ما :نباید...نباید...نباید...حتی با نوشتن یک کلمه ...یک حرف...یک آه...به تخریب روحیه و فروپاشی خودمون و دیگران کمک کنیم

من با دست تو و تو با دست من داریم از پا در می یاییم...

زشتی ها و کجیها دیگه گفتن نداره که تمامی هم نداره اما ما می تونیم با تغییر رنگ متن و حاشیه وبلاگمون با نوشتن حرفهای شاد و امیدوار کنندهبا گفتن از خودمون خوبی هامون نقاط روشن زندگی مون  فضای تیره و کدر اجتماع افسرده امون رو مایل به روشنی و امیدواری کنیم...

کار ساده ایه ...خیلی ساده

تو باهوشی...به ما خیانت نکن.

من از امروز به وبلاگ های تیره و غمناک سر نمی زنم...

من نفس عمیق میکشم و به انتظار فرداهای بهتر خودم رو سر پا و سالم نگه میدارم..این کمترین کاریه که میشه کرد

شاد باشید و

                                         با تشکر از شما