امروز و فردا

تقدیم به جماعت بی درد :                                      امروز و فردا عجب خواب عمیقی داره این شهر که اون دستای خالی رو ندیدن از اون دریای لب تا لب پر از آب به طفلی تشنه یک جرعه نمیدن صدای ضجه لبهای تبدار عجب گم می شه در خرناسه شهر عجب پیچده در رگهای رخوت به جای عشق و خون ! خونابه زهر میون مردم چشم من و تو عجب میل ندیدن خونه کرده که در قاموس ما نا مردم انگار که نامردی فقط قانون مرده ! نگو هرگز ندیدی دست خالی ببین خشکیده گل بر دار قالی ! اگر نشنیده ای آواری از درد بیا تا ریزش کوخ سفالی کجایی لحظه آبی پر بار چه بی حاصل تو می باری به دریا بسی افسرده گل بر دامن خاک عجب سر کرده با امروز و فردا ......                                                                                         تیر-۸۲                                              با تشکر از شما