....من قصد داشتم کلا قسمت ارسال نظرات رو برای همیشه بی خیال شم....و البته اینکارو خواهم کرد....! دوستانی محبت داشتند و با ایمیل نظرشون رو دادند....و این همون چیزی بود که من توقع داشتم و دوست داشتم... .....خودم به شخصه از این به بعد سعی میکنم که از طریق ایمیل برای دوستان ایمیل بدم. گمون کنم اینجوری ارتباط و احترام عمیق تری برای هم قایل میشیم.... بذار یه بارم که شده کمییت فدای کیفیت بشه ..
سلام عزیز...اما به نظر من لطف کامنت بیشتره..اینجوری می شه بدون ترس و تشویش از نظرات همه برخوردار شدو با جرئت انتقادها رو در معرض دید همه گذاشت و البته همه رو بهره مند کرد...به نظر من تعریف رو باید در جمع کرد و انتقاد رو در خفا...واسه همین من تا قبل از این که کامنت ها رو برداری همینجا ازت تعریف می کنم.... و حالا راجع به شعرت باید بگم که محشره...خیلی خیلی خیلی قشنگ و خووندنی بود...کلی خوشم اومد..نگاهت به قضیه قشر دردمند و بی درد خیلی عمیق و با درایت بود...خوشحالم از اینکه با تو و دست نوشته هات آشنا هستم.
کاش منم کسی رو داشتم که اینجوری واسه درد مردم پر پر بزنه راستی کامنتا رو بر ندار
مریم
پنجشنبه 27 مردادماه سال 1384 ساعت 09:21 ب.ظ
من نمی فهمم دلیل این کار رو. ببین مگه نه اینکه منو شما برای خودمون می نویسیم. حالا این وسط دوستایی هم پیدا کردیم که یواش یواش بدون اونا نمی تونیم باشیم وبنویسیم. کامنت دونی هم یه راه ارتباط با هموناس. نه اونایی که می گن چقدر قشنگ می نویسی به منم سر بزن! البته شاید من دارم زیادی بزرگش می کنم. کامنت گذاشتن یا ایمیل دادن هیچ کدوم مهم نیست. مهم احترامیه که من و امثال من برای نوشته ها و ترانه های شما قائلیم.....
چه کامنت بذاری چه ایمیل بدی برای من فرقی نمیکنه چیزی که مهمه اینه که نظرت رو بدی. اینه که اهمیت داره ...راستی این شعرت رو خیلی دوست دارم..هربار که می خونم حس میکنم قشنگتر میشه...
....من قصد داشتم کلا قسمت ارسال نظرات رو برای همیشه بی خیال شم....و البته اینکارو خواهم کرد....!
دوستانی محبت داشتند و با ایمیل نظرشون رو دادند....و این همون چیزی بود که من توقع داشتم و دوست داشتم...
.....خودم به شخصه از این به بعد سعی میکنم که از طریق ایمیل برای دوستان ایمیل بدم.
گمون کنم اینجوری ارتباط و احترام عمیق تری برای هم قایل میشیم....
بذار یه بارم که شده کمییت فدای کیفیت بشه ..
شاد باشید.
و
با تشکر از شما
سلام عزیز...اما به نظر من لطف کامنت بیشتره..اینجوری می شه بدون ترس و تشویش از نظرات همه برخوردار شدو با جرئت انتقادها رو در معرض دید همه گذاشت و البته همه رو بهره مند کرد...به نظر من تعریف رو باید در جمع کرد و انتقاد رو در خفا...واسه همین من تا قبل از این که کامنت ها رو برداری همینجا ازت تعریف می کنم....
و حالا راجع به شعرت باید بگم که محشره...خیلی خیلی خیلی قشنگ و خووندنی بود...کلی خوشم اومد..نگاهت به قضیه قشر دردمند و بی درد خیلی عمیق و با درایت بود...خوشحالم از اینکه با تو و دست نوشته هات آشنا هستم.
کاش منم کسی رو داشتم که اینجوری واسه درد مردم پر پر بزنه راستی کامنتا رو بر ندار
من نمی فهمم دلیل این کار رو. ببین مگه نه اینکه منو شما برای خودمون می نویسیم. حالا این وسط دوستایی هم پیدا کردیم که یواش یواش بدون اونا نمی تونیم باشیم وبنویسیم. کامنت دونی هم یه راه ارتباط با هموناس. نه اونایی که می گن چقدر قشنگ می نویسی به منم سر بزن!
البته شاید من دارم زیادی بزرگش می کنم. کامنت گذاشتن یا ایمیل دادن هیچ کدوم مهم نیست. مهم احترامیه که من و امثال من برای نوشته ها و ترانه های شما قائلیم.....
اهم اهم...! آپ نمی کنید؟
چه کامنت بذاری چه ایمیل بدی برای من فرقی نمیکنه چیزی که مهمه اینه که نظرت رو بدی. اینه که اهمیت داره ...راستی این شعرت رو خیلی دوست دارم..هربار که می خونم حس میکنم قشنگتر میشه...
سلام ..چرا آپ نمیکنی؟ منتظریم...